«هیروگلیف» چه زمانی ابداع شد؟
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۷۸۱۶۴
تحقیقات نشان می‌دهد «هیروگلیف» حدود ۵۲۰۰ سال قبل و در حوالی زمانی ابداع شده است که یک سیستم نوشتاری دیگر به نام «خط میخی» در بین‌النهرین ایجاد شد.
«لایوساینس» نوشت «جیمز آلن»، استاد بازنشسته رشته مصرشناسی دانشگاه «براون» توضیح داد که کاوش‌های باستان‌شناسان آلمانی در «ابیدوس» واقع در مصر به کشف هیروگلیف‌هایی متعلق به ۳۲۰۰ پیش از میلاد منجر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«آلن» افزود: «نخستین نمونه‌ها از سیستم هیروگلیفی اینطور به نظر می‌رسند که تا حد زیادی تکامل پیدا کرده‌اند، که یا به این دلیل است که هیروگلیف‌های اولیه روی مواد قابل‌تجزیه که در گذر زمان نابود شده‌اند، نوشته شده‌اند یا اینکه یک نابغه ناشناس این سیستم نوشتاری را ابداع کرده است.»
چرا «هیروگلیف» ابداع شد؟به گزارش ایسنا، «مارک ون دی میروپ» (Marc Van De Mieroop)، استاد تاریخ در دانشگاه کلمبیا، در ویرایش دوم کتاب خود با عنوان «تاریخ مصر باستان» نوشت که کارشناسان هنوز بر سر دلیل ابداع «هیروگلیف»ها با یکدیگر مباحثه می‌کنند.
در زمانی که «هیروگلیف» اختراع شد، مصر در حال تبدیل شدن به یک دولت واحد بود و ممکن است اداره آن دلیلی برای اختراع «هیروگلیف» باشد. «ون دی میروپ» در کتاب خود اینطور نوشت: «منطقی است که شرایط مصر در آن زمان با در نظر گرفتن وسعت و پیچیدگی آن به یک سیستم حسابداری انعطاف‌پذیر نیاز داشت که بتواند اطلاعاتی در مورد ماهیت کالاها، مقدار آنها، منشأ مقصد، افراد مسئول آنها و تاریخ معامله را ثبت کند.»
نظریه دیگر این است که «هیروگلیف» برای کمک به افزایش جلال خدایان و پادشاهان ابداع شده است. «ون دی میروپ» با اشاره به اینکه برخی از حکاکی‌های قدیمی، پادشاهان را به همراه هیروگلیف به تصویر می‌کشند، در کتابش نوشته است: «تجلیل از شاه شاید یکی از عوامل محرک در ابداع این سیستم نوشتاری بوده است.»
قدیمی‌ترین سیستم نوشتاری زنده جهان چیست؟همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد، مصری‌ها «هیروگلیف» را در حوالی همان زمانی ابداع کردند که «خط میخی» در بین‌النهرین ایجاد شد. کارشناسان هنوز بر سر اینکه کدام یک از این سیستم‌های نوشتاری زودتر ابداع شده است با یکدیگر به توافق نرسیده‌اند.
«آلن» استدلال می‌کند که نخست هیروگلیف‌های مصری ابداع شده‌اند و می‌گوید که قدیمی‌ترین کتیبه‌های خط میخی مربوط به حدود ۲۹۰۰ قبل از میلاد است. با این حال، بسیاری از دانشمندان با این نظر مخالف هستند.
در هر صورت، خط میخی و هیروگلیف کاملاً متفاوت هستند و به نظر می‌رسد که این دو سیستم، مستقل از یکدیگر تکامل یافته باشند. «آلن» بیان کرد: «خط میخی و هیروگلیف آنقدر متفاوت هستند که یکی نمی‌تواند مستقیماً بر دیگری تأثیر بگذارد.» این کارشناس همچنین خاطرنشان کرد: «علائم خط میخی، نشان‌دهنده کل کلمات یا هجاها هستند، این درحالی است که هیروگلیف‌ها نشان‌دهنده کلمات یا حروف صامت مجزا هستند و نشان‌دهنده حروف صدادار نیستند.»
به گفته دانشگاه ممفیس در «تنسی»، آخرین کتیبه مصری به خط هیروگلیف به سال ۳۹۴ پس از میلاد برمی‌گردد. در آن زمان، سیستم‌های نوشتاری دیگری مانند «قبطی» در مصر مورد استفاده قرار می‌گرفت و پس از آن، دانش خواندن و نوشتن هیروگلیف‌ها از بین رفت. در قرن نوزدهم میلادی با رمزگشایی هیروگلیف این نوشته‌ها دوباره قابل تشخیص شدند.
«سنگ روزتا»«سنگ روزتا» که باستان‌شناسان نخستین‌بار به کمک آن موفق شدند زبان هیروگلیفی را رمزگشایی کنند، جزو ارزشمندترین آثار مجموعه «موزه بریتانیا» محسوب می‌شود.
متن‌های روی «سنگ روزتا» به سه نوع سیستم نوشتاری مختلف شامل خط دموتیک مصری، یونان باستان و هیروگلیف نوشته شده‌اند. پژوهشگران با کمک این اثر تاریخی موفق شدند نمادهای تصویری را که روی شمار بسیار زیادی از آثار به جای مانده از مصر باستان حکاکی شده است، رمزگشایی کنند.
«سنگ روزتا» که یک سنگ گرانیتی سیاه است در حقیقت بخشی از یک تخته سنگ بزرگتر محسوب می‌شود که مدت‌ها پیش از آن جدا شده است. «سنگ روزتا» در سال ۱۷۹۹ در نزدیکی شهر باستانی «روزتا» واقع در «دلتای نیل» کشف شد. گفته می‌شود سربازان ارتش «ناپلئون» این اثر را در جریان لشگرکشی فرانسه به مصر کشف کرده‌اند.
به دنبال شکست «ناپلئون» در سال ۱۸۰۱ میلادی این سنگ بر اساس «معاهده اسکندریه» به مالکیت بریتانیا درمی‌آید. این سنگ در فوریه سال ۱۸۰۲ به انگلستان منتقل شده و در جولای همان سال توسط «جورج سوم» به «موزه بریتانیا» اهدا می‌شود.
«توماس یانگ»، فیزیکدان بریتانیایی که به مصرشناسی نیز علاقه‌مند بود، مطالعه روی نوشته‌های «سنگ روزتا» را در سال ۱۸۱۴ میلادی آغاز کرد. او دریافت نمادهای بیضی‌شکل ضمیمه نام افراد سلطنتی هستند.
اما این «ژان فرانسوا شامپولیون» واژه‌شناس فرانسوی بود که در سال ۱۸۲۲ میلادی با بررسی دقیق «سنگ روزتا» و سایر متون در نهایت موفق شد یک فهرست کامل از نشانه‌های «هیروگلیفی» و معادل‌های یونانی آنها را ارائه کند.
«شامپولیون» نخستین مصرشناسی بود که دریافت برخی از این نمادهای هیروگلیف، الفبایی، برخی هجایی و برخی دیگر وابسته به ضمیر هستند.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: خط هیروگلیف مصر سیستم نوشتاری هیروگلیف ها سنگ روزتا ابداع شد شده اند خط میخی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۷۸۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوخت گیری در آسمان چگونه و چقدر طول می‌کشد؟
نقش سوخت گیری هوایی را نمی‌توان در مدیریت عملیات‌های مدرن در میدان نبرد نادیده گرفت. توانایی سوخت رسان‌های هوایی در گسترش چشمگیر برد جت‌های جنگی، بمب افکن‌ها و هواپیما‌های راهبردی باعث می‌شود که نیروی هوایی به میزان قابل توجهی برای مدت زمانی طولانی‌تر در آسمان باقی بماند.
به گزارش روزیاتو، سوخت‌گیری هوایی شامل یک هواپیما، معمولاً یک جت جنگنده، بمب‌افکن یا هواپیمای ترابری است، که سرعت خود را با عامل سوخت رسان یکسان کرده و در ادامه مستقیمأ در پشت و زیر یک سوخت رسان هوایی حرکت می‌کند، در ادامه معمولاً این سوخت رسان یک شلنگ یا خط سوخت‌گیری در ارتفاع بالا را برای انتقال سوخت جت به هواپیمای ثانویه آزاد می‌کند. برای مثال، نیروی هوایی ایالات متحده، ده‌ها سوخت رسان یا تانکر هوایی را در اختیار دارد که از عملیات‌های جنگی در سراسر جهان پشتیبانی می‌کنند.
با گذشت زمان، نخبه‌ترین نیروهای جنگی جهان سوخت‌گیری هوایی را به یک هنر پیشرفته تبدیل کرده‌اند. بسته به نوع هواپیما، می‌توان این کار را در چند دقیقه انجام داد. در این مقاله به بررسی دقیق‌تر سوخت گیری هوایی می‌پردازیم و دقیقا بررسی خواهیم کرد که سوخت گیری هواپیما در آسمان در شرایط مختلف چقدر طول می‌کشد.
یک مرور کلیقبل از بررسی فرآیند دقیق سوخت‌گیری هوا به هوا، مهم است که جزئیاتی در مورد خود سوخت رسان‌هایی هوایی بدانید. در حالی که بسیاری از نیروهای هوایی از پلتفرم‌های سوخت گیری هوا به هوا استفاده می‌کنند، نیروی هوایی ایالات متحده بدون شک گسترده‌ترین ناوگان سوخت رسانی هوایی را در اختیار دارد.
به طور سنتی، یک تانکر هوایی متشکل از هواپیمایی است که معمولاً از یک هواپیمای غیرنظامی مشتق شده است، هواپیمای که به شدت اصلاح شده تا امکان حمل و نقل مقادیر زیادی سوخت جت را فراهم کند. نیروی هوایی ایالات متحده تمام تانکر‌های هوایی زیر را در اختیار دارد:
این هواپیما‌ها همگی یک هدف منحصر به فرد داشته و برای سوخت گیری انواع مختلف هواپیما بهینه سازی شده اند. برای مثال، MC-۱۳۰J Commando II، عمدتاً با انجام سوخت‌گیری هوا به هوا برای هلیکوپتر‌ها و سایر روتور‌ها از نیروهای عملیات ویژه پشتیبانی می‌کند. تانکر‌های هوایی بزرگتر مانند KC-۱۳۵ Stratotanker در درجه اول برای سوخت گیری جنگنده‌های سنگین بهینه سازی شده اند.
فرآیند سوخت گیری هواییسوختگیری هوایی فرآیند جدیدی برای نیروی هوایی ایالات متحده نیست، زیرا بیش از ۱۰۰ سال است که وجود دارد. اولین تلاش موفقیت آمیز برای سوخت گیری هواپیما در هوا در ۲۷ ژوئن ۱۹۲۳، درست دو دهه پس از اختراع پرواز سنگین‌تر از هوا توسط برادران رایت انجام شد. بر اساس ادعای وزارت دفاع ایالات متحده، دو ستوان یکم سرویس هوایی ارتش، ویرجیل هاین و فرانک دبلیو سیفرت، با منتقل کردن بنزین از طریق شیلنگ گرانش به هواپیمای دیگری که توسط کاپیتان لاول اچ. اسمیت هدایت می‌شد، یک هواپیمای دوباله ملخ دار را سوخت گیری کردند. این اتفاق بلافاصله چشمان نیروی هوایی را به پتانسیل سوخت گیری هوا به هوا باز کرد.
با این حال، این فرآیند به شدت شبیه سوخت‌گیری هوا به هوا نیست که در اوایل دهه ۱۹۲۰ انجام شد و امروزه شامل سیستم‌های بسیار پیچیده‌تری می‌شود. علاوه بر این، سطح دقت مورد نیاز برای خلبانان برای اجرای موفقیت آمیز مانور سوخت گیری هوایی، جای کمی برای خطا باقی می‌گذارد. توالی پیچیده‌ای که برای سوخت‌گیری لازم است، با قرارگیری دقیق هر دو هواپیما در مجاورت یکدیگر آغاز می‌شود، و اغلب جت‌ها فقط ده متر یا کمی بیشتر از هم فاصله خواهند داشت.
این کار تقریباً همیشه در فضای محدود هوایی انجام می‌شود تا از دخالت هر هواپیمایی در فرآیند سوخت گیری جلوگیری شود. دو نوع سیستم مختلف برای سوخت گیری هوایی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. سیستم boom یا بازوی متحرک اولین سیستم است و شامل یک هواپیمای گیرنده است که به یک بوم دراز شده در پشت یک هواپیمای سوخت رسان متصل می‌شود، که اجازه می‌دهد تا یک خط بین دو هواپیما ایجاد شود. هنگامی که اتصال ایمن به دست آمد، سوخت تحت فشار از تانکر هوایی به جت دریافت کننده پمپاژ می‌شود.
سیستم دوم، سیستم کاوند و قیف است که در آن هواپیمای دریافت کننده یک کاوند را به داخل یک قیف که از نفتکش دراز شده است، هدایت می‌کند. این روش همچنین می‌تواند یک اتصال ایمن برای انتقال سوخت ایجاد کند. یک فرد متخصص به نام افسر سوخت‌رسانی هوایی (ARO)، تمام عوامل مربوط به انتقال سوخت را نظارت و کنترل می‌کند و حجم و سرعت سوخت را طبق نیاز هواپیما تنظیم می‌کند. یک سیستم دوربین پیشرفته راهنمایی‌های بیشتری را در شرایط دید کمتر فراهم می‌کند و هواپیما مدت کوتاهی پس از سوخت گیری هوایی، برای از سرگیری ماموریتی که قبلا انجام می‌داد ارتباط خود را با سوخت رسان قطع می‌کند. در نتیجه، جای تعجب نیست که ایر فورس تایمز در تحلیل سوخت‌گیری هوا به هوا در سال ۲۰۱۶، این فرآیند را «آشوب سازمان‌یافته» نامید.
برای هواپیما‌های بزرگتر، کل فرآیند معمولاً حدود ۱۰ دقیقه طول می‌کشد که برای بمب افکن‌های بین قاره‌ای مانند B-۵۲ Stratofortress استاندارد است. با این حال، برای جنگنده‌های کوچک‌تر، احتمالاً فقط نیمی از این زمان طول می‌کشد.
آینده سوخت گیری هواییآینده سوخت‌گیری هوا به هوا بدون شک مستلزم زمان سوخت‌گیری سریع‌تر و سریع‌تر خواهد بود، چیزی که مزیت قابل توجهی را در طول عملیات‌های جنگی ایجاد می‌کند. افزایش اتوماسیون این فرآیند به هدف بسیاری از نیروهای هوایی تبدیل شده است و ایرباس A۳۳۰ MRTT اولین هواپیمای سوخت رسانی است که سوخت‌گیری خودکار هوایی را معرفی کرد. این سیستم خودکار فرآیند سوخت گیری هوایی را با کاهش قابل توجه تعداد وظایف مدیریت شده توسط افسر سوخت‌رسانی هوایی ساده‌تر می‌کند. این سیستم یک فرآیند تشخیص تصویر پیشرفته‌ای را انجام می‌دهد تا موقعیت‌های فضایی هر دو هواپیما را به سرعت پردازش کرده و امکان تراز کردن سریع و دقیق یک خط سوخت گیری را فراهم کند.
بر اساس گزارش ها، این سیستم هنوز برای استفاده در طول روز تایید شده است که نشان از کارآیی فوق العاده اش دارد. اما نیاز به تحقیقات و تست‌های بیشتری وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که توانمندی سوخت گیری اتوماتیک را می‌تواند برای شرایط آب و هوایی و دید نامناسب به کار گرفت.
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»